StudioMetrecord

داینامیک

Dynamic

تفاوت میان پاساژهای با صدای بلند و کم دینامیک

خوانده می شود. این تفاوت هم می تواند در یک

نت شنیده شود و هم در یک جمله ی موسیقایی.

حدِ دینامیکی در یک ارکستر سمفونیک

به ۱۰۰ دسی بل هم می رسد. در حالی

که در موسیقی پاپ این حَد این روزها تا

کمتر از ۱۰ دسی بل کاهش یافته است.

به عبارت دیگر، موسیقی پاپ همیشه بلند

صدا می دهد و حدِ دینامیکی کمی دارد.

دو نوع دینامیک وجود دارد:

ماکرودینامیک Macro Dynamic

که به صورتی کلی به قدرت موسیقی

(مثلا کرِشِندو در ارکستر) اشاره دارد

میکرودینامیک Micro Dynamic

که در ابعاد کوچک تری پدیدار می شود

و به بازتولید واقعی موسیقی کمک می کند.

سیستم های صوتی ای که دینامیک

(میکرو و ماکرو) خوبی دارند، به موسیقی

جان می بخشند و اجازه می دهند که وجود

سازها و نوازنده ها را در نزدیکی خود باور کنیم.

پاسخ ترانزینتی یا transient response خوب

به سیستم های صوتی این امکان را می دهد

که ترانزینت های کوتاه و سریع را به درستی

بازتولید کنند. که این به تولید شرایط موسیقایی

نزدیک به واقعیت کمک می کند.

و اگر مونیتورها به اندازه ی کافی در پخش

ترانزینت ها سریع نباشند، توسعه ی دینامیکی

سیگنال ها با دستورشن همراه خواهند بود.

در نهایت باید توجه داشت که مونیتورها "ابزارهای کار"

هستند و لزوما برای لذت بردن از موسیقی

طراحی نمی شوند. ممکن است مونیتوری

یک میکس را بهتر از آنچه هست به گوش برساند

و در نتیجه ما از شنیدن موسیقی از طریق

این مونیتور بیشتر لذت می بریم تا مونیتوری

که تمام مشکلات میکس را با بی رحمی به ما

نشان می دهد. بنابراین برای انتخاب یک

سیستم صوتی باید این موضوع را در نظر گرفت

که ما برای چه منظوری قصد تهیه ی آن را داریم.

برای درک خصوصیات یک مونیتور بایستی مدتی

با آن کار کرد (مثلا میکس). حداقل دو روز تا یک

هفته. با شنیدن یک مونیتور به مدت ۱۰ دقیقه

به سختی می توان در مورد آن به

نتیجه گیری قطعی رسید.

قابل ذکر است که رفتار مونیتورها در محیط های

مختلف، متفاوت است. ممکن است مونیتوری

در اتاق دوست شما "درست" صدا دهد اما

در اتاق شما آن طوری صدا ندهد که از

آن انتظار دارید.